Pixelmountain

Twitter’s nieuwe homepage: Waarom zou ik twitteren?

Waar de hamvraag van Twitter in den beginne was “wat jij nu op dit moment aan het doen bent”, heeft de sociale netwerksite deze nu vertaald naar “Kijk wat anderen op dit moment aan het doen zijn”. Een heel andere kijk op het Twittergedrag van anderen.

Mooi gevonden? Ja, ware het niet dat het merendeel van de Twitteraars niet via de homepage passeert. De laatste maanden is het aantal webclients als Tweetdeck, Tweetie en Twitterfeed enkel maar gestegen. Waar de webinterface midden 2008 nog verre weg koploper (56%) was, wonnen webclients stilaan meer en meer Twitteraars aan hun zijde. Heden zou de Twitterhomepage nog slechts 22% van het marktaandeel halen (bron: www.marketingfacts.nl).

Oke, maar nieuwe gebruikers moeten toch wél via de homepage passeren?

Klopt. En dat is nu net waar ze naartoe willen:

“Uitleggen wat een ‘Tweet’ betekent en vertellen hoe een account aangemaakt moet worden, spreekt bezoekers niet aan. ‘Waarom zou ik dat moeten doen?’, is een van de meest gehoorde vragen. Maar de kracht van Twitter laten zien als discovery engine geeft veel vaker het gevoel: ‘hoe doe ik hier aan mee?’.” Aldus Biz Stone, medeoprichter van Twitter

Je hoort steeds meer in de media dat bekende personen hun ervaringen delen op Twitter. Dat sociale aspect kan een heleboel mensen mee in de Twitterstroom sleuren.

Twitter wordt ook gezien als de zoekrobot van de toekomst. Gevestigde waarden als Google en nieuwkomer Bing kijken maar best even uit hun doppen. Twitter claimt ook de snelste stroom aan informatie te voorzien.

Het beste voorbeeld hiervan is de Iran-kwestie: waar alle media doodzwijgen over wat er in het land gebeurt, laat Twitter de wereld weten wat er zich allemaal in Iran afspeelt. Heel sterk argument: het perfecte gelijkheidsideaal. De mens staat centraal, en lijkt zo meer macht te hebben over wat er in zijn wereld afspeelt. En hij kan dit delen via het enige medium dat op dit moment nog het minst te controleren valt door de overheid: internet.

Of zoek bijvoorbeeld maar eens een leuk restaurant in een godvergeten plaats in de stille Kempen (’t Kempisch Pallet in Westerlo is een leuke). Stel je vraag aan je medetwitteraars, en wie weet keer je wel ieder jaar terug naar datzelfde heerlijke restaurant.

Twitter zal echter niet de zoekmachines als Google of concurrenten laten verdwijnen in het niets. Het probleem van Twitter is, dat we de bron niet altijd kunnen achterhalen. Een beetje hetzelfde verhaal dat we kennen van de online encyclopedie Wikipedia.

Toch wordt Twitter aanzien als het sterkst stijgende ‘social medium’ van de afgelopen jaren, en kan het indien het de juiste weg volgt zelfs sterker worden dan Facebook. Een vogel laat zich natuurlijk geen twee keer in de bek kijken.

En nu we toch bezig zijn: Tweet this!